خدایا انگیزه ات ازآفریدن ما انسان ها چه بود؟

حضرت علی علیه السلام فرمود:

وانت یارب خلقتنی رحمة بی وقدکنت عن خلقی غنیا ولولا رحمتک لکنت من الهالکین.

...وتوای پروردگارم!ازروی رحمت ومهربانی ات نسبت به من، مرا آفریدی،درحالی که ازآفریدن من بی نیاز بودی؛ واگررحمت ومهربانی ات نبود،من درزمره هلاک شدگان بودم.

صحیفه علویه/183

روایت شده است که امام صادق علیه السلام فرمود:

اگرمردم می دانستند که درمعرفت خدای تعالی چه بهره وفضیلتی هست،دیگرچشم نمی دوختندبه آنچه(ازجلوه های دنیاونعمت های دلربای آن)که دشمنان ازآن بهره مندندودنیای آنان درنزداینان کم ارزش ترمی بودازخاکی که درزیر پایشان لگدمال می شودوبا معرفت خداآنچنان متنعم می شدندوچنان لذتی ازمعرفت خدا می بردندکه کسی درباغ های بهشتی درکناراولیای الهی جاودانه لذت می برد.

            به راستی معرفت خدامایه آرامش دل ازهرگونه وحشت، ویاردلنوازبرای هرتنهایی، وروشنایی درهرتاریکی، وتوانمندی برای هرضعیف ،وشفا ازهردردی است.

            سپس فرمود:پیش ازشماقومی خداپرست بودندکه به سختی کشته  وسوزانده می شدندوبا اره هااعضای آنان بریده می شدوزمین باهمه وسعتی که داشت،برآنان تنگ می شد(وهیچ یک ازاین صدمات طاقت فرساآنان راازراه وروشی که داشتند،رویگردان نمی کرد)این همه برآنان ظلم می شدبی آن که کینه(خونخواهی)باآنان درمیان باشدونه آزاری ازآنان دیده باشندکه درمقابلش این همه شکنجه شان بکنند؛تنها جرمشان این بود که به خدای عزیز حمید ایمان داشتند.پس!

شما ای یاران!درجات آنان راازخدابخواهیدوبرناملایمات روزگارتان صبور باشیدتامساعی آنان نصیب شما نیز بشود.(رساله لقاء الله)

امام علی علیه السلام فرمود:

ان لم تعلم من این جئت لاتعلم الی این تذهب

اگرندانسته باشی ازکجا آمده ای، هم اکنون نمی دانی به کجا می روی.

***

قرآن می فرماید:انا لله وانا الیه راجعون

ما از خداییم وبه سوی او بازگشت می کنیم:

از همان جا که آمده ایم، به همان جا برمی گردیم.

حب الوطن من الایمان:وطن دوستی(خدادوستی)ازایمان به اوسرچشمه می گیرد.

هرکسی کو دور ماند ازاصل خویش بازجوید روزگار وصل خویش

الیه المصیر:همه شدن ها به او منتهی می شود:سرنوشت ما خداگونه شدن وتخلق به اخلاق الهی است.خدا عشق است وانسان های خدا گونه عشق اند؛شور عشقند!!!

خداوند فرمود:یابن آدم خلقت الاشیاء لاجلک وخلقتک لاجلی

ای فرزند آدم!همه چیز رابرای توآفریدم وتورابرای خودم!

***

وباگذشتن ازهمه چیز می توان به خدارسیدوبه خدارسیدن یعنی همه چیز داشتن وبه هیچ چیز جزاو وابسته نبودن وازاوجزاو تمنا نکردن: 

گویند تمنایی ازدوست نما سعدی     ازدوست نخواهم من جزدوست تمنایی

درحدیث قدسی آمده که خداوندبه عیسی(ع)می فرماید:

یاعیسی!کم اطیل النظر واحسن الطلب والقوم لا یرجعون؟!!

ای عیسی!تا کی چشم به راه باشم وپی گیری کنم ومردم به سوی من برنگردند؟!!

***

دردعای شب های ماه مبارک رمضان آمده است که:

آه آه شوقا الی من یرانی ولا اراه:

چه قدر مشتاقم به آن که مرا می بیند ومن اورا نمی بینم!!

***

وما اکنون می گوییم:لبیک اللهم لبیک...: چشم ! خدایا آمدم...انتظارت به سر آمد!!

ساقی بده پیمانه ای زان می که بی خویشم کند

بر حسن شورانگیز تو   عاشق تراز  پیشم     کند