بادوفرشته درمرزبهشت وجهنم دیدارکردم
11سال پیش در28سالگی ام،پس ازیک مکاشفه معنوی دربیداری،شبی درخواب دیدم که شانه به شانه باحضرت جبرئیل علیه السلام دارم راه می روم.نفرسومی هم بامابودکه برادرِیکی ازشهدای 8سال دفاع مقدس بود.همین طورکه داشتیم می رفتیم،رسیدیم به منطقه ی مرزی بین بهشت وجهنم. سمتِ حاشیه ی جهنم،همچون زمینِ سیاهِ سوخته ی تازه خاموش شده ای بودکه ازجای جایِ تپه مانندش دودغلیظی به هوابرمی خاست.
ناگهان انبوه جمعیتی که ازداخلِ حاشیه ی بهشت،باسرعتی زیادبه سمتِ جهنم می دویدند،چشمانمان راخیره ساخت که گویی به دنبالِ «چیزهایی درداخل جهنم»،روان بودند.کمی درخط مرزی جلوتررفتیم،دیدم فرشته ی مرگ،حضرت عزرائیل علیه السلام،ایستاده است.نگاهش رابه نگاهم دوخت،امّانمی توانستم ازنگاهِ مبهم او،منظورخاصی درک کنم،امااضطراب مرموزی نسیم گونه،قلبم رادرنوردیدوندانستم بعدش چه شدکه ازخواب برخاستم.
برای ملاقات وارتباط باخدا،وقت قبلی گرفتن لازم نیست.خداهیچ وقت ازدیدن توحوصله اش سرنمی ره وخسته نمی شود.گرفتاری های خدابه گونه ای نیست که ازتوصرف نظرکنه.
خداهرگزنمی میره که توروناکام بذاره ووصل ناچشیده رهات کنه.اگه واقعاًدنبال وصال اوباشی،توروتشنه برنمی گردونه.
خداازرسوندن توبه وصال خودش ناتوان نیست که بیم فراقش روداشته باشی.
خدامی تونه شهدشیرین وصلش روبه توبچشونه؛بله!به تو!
هیچی نمی تونه خداروازتوجداکنه وتوروبه فراقش مبتلاکنه.
خداتوروبااوکه باشی،آزادت می کنه نه گرفتار.
خداهرگزبه توبی وفایی نمی کنه؛بدقولی نمی کنه؛چون می تونه وکسی نمی تونه مانعش بشه.
خداتنهامعشوق همیشگی است.
پس درعشق ورزی،روی خدازوم کن!
باخداکه باشی،وعاشق خداکه باشی،دغدغه هات آب می شن وآروم می شی.
خداتوروازشادی حقیقی لبریزوسیراب می کنه ومس وجودت راباکیمیای محبتش ارزشمندترمی سازه.
خداتوروبراخودت می خوادنه برای نیازهای خودش؛چون بی نیازه.نیازهات روهم برآورده می کنه.
باخداحرف بزن!
چت باخدانه هزینه داره،نه برق مصرف می کنه،نه ویروس داره،نه عمرروتلف می کنه،نه وقت قبلی می خواد،نه محدودیت داره،نه ممنوعیت.هم فرصت داره،هم آنلاینه،وخط ارتباطی توبااوهیچ وقت مشغول نیست؛یعنی مشغول است ولی همیشه خط میده. وتوروهم درک می کنه.تموم شرایط عاشقی ومعشوقی روهم رعایت می کنه.
چت باخداهیچ آفتی هم نداره.مشغولیت به چت بااوبهترین شغله.برای آنلاین شدن خدادیگه لازم نیست منتظربمونی؛همیشه آنلاینه.می تونی بدون محدودیت ورودرواسی،همه حرفاتوبهش بزنی.دردودل کنی.ازت انتظارنامعقول ونامناسب نداره.انتظارش درحدتوان خودته وبس.
خدابهترین کسی است که باید«فداش بشم»؛نه،تنهاکسی است که باید«فداش بشم»؛«قربونش برم»؛«براش بمیرم»؛چون حتی اگه براش بمیرم،زنده ترمی شم که سرچشمه ی حیاته.خودواقعیِ منه،قطره ی وجودم باپیوستن به دریای وجودش،دریامیشه.
پس خدایابی توهیچم،وباتوهمه کس وهمه چیز.قطره ی وجودم رادرکویرِبی توبودن رهانکن.ممنونم که اجازه داده ای بی هیچ آداب وترتیبی باتوچت کنم.