نقل شدده است که امام صادق علیه السلام فرمود:

بنده ی دوستدار خدا،خداوندرادرمورد خواسته های خودمی خواند؛پس خداوندبه فرشته ای که مامورآن است،می فرماید:«حاجت بنده مرابدهید ولی عجله نکنید،همانا من دوست دارم نداوصدای اورابشنوم».

وبنده ی دشمن خدا،خدارادرمورد خواسته های خود می خواند؛پس به فرشته ای که مامورآن است،گفته می شود:«حاجت این بنده رابدهیدوعجله کنید،همانا من کراهت دارم ازاین که صدای این بنده را بشنوم».سپس فرمودند:این جاست که مردم می گویند:«خداوند،حاجت این شخص رادادوحاجت آن شخص رانداد.»واین نیست مگربه خاطر کرامت وبزرگواری این شخص(دوستدار خدا) نزد خدا وپستی آن شخص (دشمن خدا )نزد خدا.(کافی/2/490؛بحارالانوار/69/11)

                                                ***

دقت:بنده مرا/این بنده را؛عجله نکنید/عجله کنید؛کراهت دارم/دوست دارم؛کرامت/پستی.