از رسول خدا نقل شده است که گفت: خداوند فرمود:
ای بندگان من!
...به درستی که اگراولین وآخرین شما،وزندگان ومردگان شما...جمع شده وهریک از شما تمنا کند آن چیزی راکه آرزویش رادارد،ومن آنچه را خواسته اند،به ایشان عطا کنم،آن درملک من چیز آشکاری نخواهد بود.همان گونه که اگریکی ازشما بردریایی بگذرد وآن گاه سوزنی رابه آب فرو ببرد وبیرون بیاورد(اتفاقی نمی افتد)؛این ازآن رو است که همانا من بخشنده ای بزرگ منش وبزرگی یگانه ام...زمانی که چیزی رااراده کنم،این است وجزاین نیست که می گویم:باش!پس می شود.
