ازدست تقدیرتاشیدایی
جمعه ی همین هفته یکی ازشبکه های تلویزیونی سیما ، فیلمی ترکیه ای به نام «دست تقدیر»راپخش کردکه منوپای تلویزیون میخکوب کرد.آن هم نه به خاطرجذابیت شخصیت های فیلم وبازیگرانش،یاصحنه ی زیبایی که فیلم درآن جاساخته شده بود،بلکه به خاطرمحتواومضمون فیلم که به زیبایی این پیام رامنتقل کردکه«تقدیرخدابرای انسان ها،بهترین تقدیری است که خداوندبرای آن هارقم می زند.هرانسانی هرتقدیری رابرای خودترسیم کند،اتفاقاًتقدیرنامناسب وپشیمان کننده است؛چون انسان هادرپشت حجاب زمان ومکان هستندومصلحت واقعی خودرابدون کمک خداوندنمی تواننددرست رعایت کنند.ودین برای همین آمده است که بگوید:«باعمل کردن به دستورات خداوند،بهترین تقدیرومصلحت ازسوی خدابرای شمارقم می خورد».منظورم این نیست که آدم،درزندگی اش تدبیرنداشته باشد،منظورم اینه که تدبیرمون رادربطن تقدیرالهی قراردهیم ودرعین تلاش مدبّرانه،به تقدیرالهی وقضای اوراضی باشیم.
این فیلم،بهترازخیلی ازکتاب هایی که خوانده ایم،برتربودن تقدیرالهی نسبت به تدبیربندگان رابه تصویرمی کشد.
حال،این رامقایسه کنیدباسریال پرازنفرت ودلهره وحسرت وافسردگی ودشمنی وبداخلاقی وگریه وزاری وناسزاگویی ویأس «شیدایی» که اولش یه حدیث نوشته اند- که کاش آن هم نبود- وسریالی ساخته اند بی محتواوپرازحوادث غیرمنتظره ی خیالی وناواقعبینانه تاجذابیت کاذبی ایجادکندبه قیمت شب های لبریزازتزریق پریشانی ویأسِ دربینندگان.
ازوقتی که این سریال داره پخش میشه،ازتلویزیون درساعات پخش این فیلم،فراری شده ام.
خداوندابه کارگردانان آن قدرپول وشادی بده که مجبورنباشندباخلقِ این همه پریشانی وتزریق این همه یأس وخالی کردنِ دل مخاطبانشان،بخواهندجیبشان راپرکنندوبه مسؤولین صداوسیماآن قدراحساس مسؤولیت عطاکن که ...دربرابرپریشان سازی بینندگان،بی تفاوت نباشند.
این همه به معنای نادیده گرفتن برنامه های خوب صداوسیمامون نیست ولی حیفه ایران که ام القرای جهان اسلام است،فیلم هاوسریال هایی بسازدکه فقط یادرموردخواستگاری وازدواج است یاقتل وکشتاریادعواودزدی وبدهکاری وزندان وقهرو...آن گاه ناب ترین مفاهیم دینی وقرآنی راازفرآورده های هنری ترکیه شاهدباشیم .فیلم های تاریخی مذهبی ساخته شده توسط برخی ازکارگردانان متدین،درجای خودمحفوظ ومحترم،اماوجه غالب برنامه سازی درسیمااصلاًدرشأن صداوسیمای جمهوری اسلامی نیست.هست؟!!
