وعده سرخرمن نماینده مجلس

      8سال پیش یکی ازکاندیداهای مجلس شورای اسلامی به یکی ازمحله های نزدیک ماتشریف آورده بودتابرای جذب آراء مردم درانتخابات سخنرانی کنه.وماروهم دعوت کرده بودندتادرآن سخنرانی حضورداشته باشیم.

      بعدازسخنرانی اش،من سؤال کردم که:بازهم ازاین طرفاوبه این محله تشریف می آریدیانه؟گفت:چرا،بازهم میام.راست هم می گفت.چهارسال بعدکه دوباره می خواست آراءمردم راجذب بکنه،اومد.وبازهم قول دادکه بیادوواقعاًآدم خوش قولی بودودوباره برموقع جذب آراء اومد.

     امسال هم تاحالادوباراومده وبرای جذب آراءمردم سخنرانی کرده.

     این هاروگفتم که بعضی هافکرنکنندکه برخی ازنماینده هابدقول هستندوبه قولشان عمل نمی کنند.

     تنهامشکلی که مردم راناراحت کرده،این بوده که چراپس ازانتخابِ این آقایون به نمایندگی مجلس،مجبورندچهارسال دوری این بزرگواران راتحمل کنندودم برنیارن.

     انصاف هم خوب چیزیه.گیرم که مردم بتونند،عدم ارائه خدمت ازسوی نمایندگی در4 سال راتحمل کنند،ولی تحملِ ندیدن نماینده دراین مدت چهارساله،سخت تره:هبنی صبرنا علی عدم خدمتک،فکیف نصبرعلی فراقک(البته احترام عبارت مولاامیرالمؤمنین علیه السلام سرجای خودش محفوظ)

     معلوم می شه که وعده های سرخرمن آقایون،واقعاًسرِخرمن وپس ازبرداشت کامل ازنمایندگی،عملی می شه وبرای دروکردن آراءمردم برای دوره ی بعدی،سرموقع ودربزنگاه حاضرمی شوند.

     خدمات آقایون دربُعدملی به عموم ایرانیان،محترم ومشکور،ولی مناطق کم جمعیت تررافقط نباید،موقع جمع آوری آراءبه یادآورد،بلکه درطول 4سال هم خوبه موردتفقدقراربگیرندونیازهاشون بررسی ودرحدتوان رفع بشه تااحساس نکنندکه داره ازاونااستفاده ابزاری میشه.

     به امیددیدارنماینده ی محترم درفصل کاشت.واستقبال ازایشون درفصل درو.

هنربدآموزی های صداوسیما

سریال های تلویزیونی وبرخی دیگرازبرنامه های سیماآن قدربدآموزی داردکه وقتی بچه های ابتدایی وراهنمایی ما پای تلویزیون می شینن،دلمون می لرزه که امروزوالآن،دوباره چه آشی برابچه هامون پخته شده؟البته اینابگم،درمقایسه باشبکه های تلویزیونی خیلی ازکشورای دیگه،صداوسیمای مابی نظیره،امابه هرحال،صداوسیمای مابه دنبال خودش«جمهوری اسلامی»رایدک می کشه ولذاانتظارمؤمنین ومسلموناازاین رسانه،اینه که درشأن جمهوری اسلامی باشه.

      کاش کارگردانای ماخیلی ازسریال هاروبراخانواده خودشون می ساختندوبعد،تأثیروبازخوردشادرمنزل خودشون ودربچه هاشون می دیدند وبعد،تصمیم می گرفتندکه برای میلیون هاآدم هم مناسب هست که پخش بشه یانه؟ولی هرکارگردانی ازظن خودش به قضیه نگاه می کنه ودلش هم به نگاه خودش خوشه.

      بسیاری ازدزدی ها،قتل ها،متلک پرانی ها،پدرومادرآزاری ها،اعتیادها،فرارازخانه هاومدرسه ها،خودکشی ها،انحرافات اخلاقی واجتماعی،تاحدودقابل توجهی ازفیلم هاوسریال هایی تأثیرمی پذیرندکه درآن هامی خواهندابروی مخاطبانشون رادرست کنند،ولی می زنندچشمشوناکورمی کنند؛می خواهندآفات یک انحراف اجتماعی مثل دوستی باجنس مخالف را-که ملهم ازفرهنگ غربی است-به تصویربکشند،امابه جای آفت زدایی،اصل این فرهنگ رادرذهن بسیاری ازنوجوانان وجوانانی که اصلاًدروادیِ این نوع دوستی هانیستند،جامی اندازندوچشم عقل اونهاروهم کورمی کنند.به عنوان نمونه،سریال فاصله هاو....

    لزومی نداردکه دربه تصویرکشیدن چنین مسائلی،همه جزئیات به تصویرکشیده بشه.بلکه ازخیلی ازمسائل می شه گذراردشد.ولی ظاهراَ درسریال های سالیان اخیر،گویامدشده که حتماًاین نوع دوستی هاحتماًکنجانده وترویج بشه که به نظرمیاد درسیمای مابرنامه ی راهبردیِ مدونی به صورت مرموزانه برای ایجادسبک زندگی غربی درجریان است که توسط کسانی که نمی توانند،بازبان صریح،حرفهای غربگرایانه شون رابزنند،بازبان هنر،اهدافشون راپیش می برندوکسی هم نیست که به این هابگه شماچی ازجون جوونای این مملکت می خواهیدکه دست ازسرشون برنمی داریدوهی زمینه های انحرافات تازه رابراشون فراهم می کنید.

    ازطرف دیگه،بالأخره صداوسیمابرای پرکردن وقت برنامه هاخودشاناچارمی بینه که ازکارگردان هاوبرنامه سازهابخوادکه برنامه بسازندتامباداباکمبودبرنامه مواجه بشن.برنامهسازها وکارگردان ها هم که برای گذران زندگی،ازخداشونه که هرجورشده،برنامه های باکیفیت وبی کیفیت،سالم وناسالم،بسازندتاجیبشون خالی نشه یاخالی نمونه.امامخاطبان،ماوشماکه محذوراونارونداریم.مانبایدخودمون وعمرمون وشخصیت وآینده بچه هامونابی هیچ سنجش وارزیابی ای به اونابسپاریم.مجبورنیستیم هربرنامه وسریالی را-صرفاً به خاطراین که وقتِ دیدنشوناداریم-ببینیم .ماهم براخودمون حق انتخاب قائل باشیم وبچه هامون روهم راهنمایی کنیم که انتخاب درستی بکنندوصرفاًازبرنامه های مناسب وباکیفیت سیمااستفاده کنندوازبرنامه های بی کیفیت ومضرسیماکه آسیب زاهستند،دوری کنند.

 یادمه یک مجری صدای ج.1.ما یک بارمی خواست مثال بزنه که مانبایدبه هرچیزی عادت کنیم.اون وقت می گفت:«مثلاًمانبایدبه نمازخوندن دراول وقت عادت کنیم!»آیااین طوربرنامه هادرشأن صدا-وسیما-ی ماست؟

اگربرخی کارگردان هاوبرنامه ریزان صداوسیمابه خاطرپول مجبورندبرنامه های بدآموزوبی کیفیت و...بسازند،لطفاًترتیبی اتخاذکنیدتاتحت پوشش مراکزحمایتی خیریه قراربگیرند تاازاین جبراقتصادی دربیایندومردم نیزدمی ازدستشان بیاسایندوفرهنگ دینی واسلامی ماراه شکوفایی اش رابی مانع طی کند.

فضای غم انگیزسریال های سیما

همون طورکه دوستان می دونن،بسیاری ازفیلم های- مخصوصاً- خانوادگی که ازسیماپخش میشه،فضای غم انگیزوحزن آلودی داره ومخصوصاًباتیتراژهای ابتدایی وانتهایی شان،احساسات غم افزایانه راهم به جوشش در می آرن.واین فیلم هاهم معمولاًدرساعاتی ازشبانه روزپخش می شن که مردم نیازبه استراحت وتمدیداعصاب ونشاط وشادابی دارن.

     مردم به اندازه ی کافی،بامشغله های پرزحمت وغم آلودروبه رومی شن ودیگه نیازی به غم آلودترکردن اذهان ودلهانیست.

     این گونه فیلم هاوسریال های حزن انگیز،غیرازسرگرم کردن مخاطبان،بایدفضای نشاط وامیدِ بیشتری رادردلهای مردم ایجادکنندتاانرژی بیشتری برای بهبودفضای زندگی وکارداشته باشند،ولی متأسفانه برخی ازکارگردانان انگاریادنگرفته اندکه امیدایجادکنند؛یادنگرفته اندکه نشاط آفرین باشند؛یادنگرفته اندکه جنبه های شادی بخش زندگی رابه تصویربکشند.وقتی بااین سؤال مواجه می شن که چراسریال هاوفیلمهاتون غم انگیز وپرازجنگ ودعواست؟جوابشون اینه که این هادرزندگی واقعی جاری است.

    حرف من اینه که مگه زندگی واقعی درهمین جنگ ودعواهایی که درفیلماتون بزرگش می کنید،خلاصه می شه؟چرافقط نیمه ی خالیِ لیوانِ زندگی رامی بینید؟اگرزندگی واقعی – همون طورکه شمامی گید – پرازغم وغصه وجنگ ودعواست،شماکه باانعکاس این واقعیت ها(!)بدترش می کنیدودوباره برغم وغصه هاوجنگ ودعواهای مردم،اضافه می کنیدودوباره وچندباره،غم وغصه وجنگ ودعواالقامی کنید.آیابهترنیست،بیاییدوروی دیگرزندگی ونیمه ی پرلیوانِ زندگی رابیشترببینیدوزندگی های شادوآرام وبی جنگ ودعوایاکم دعوارابه رخ مردم بکشیدتامخاطبان،بااین روی زندگی هم بیشترمواجه بشن وقدرچنین زندگی وآثاروفوایدآن راهم بدانندوببینندوراهِ نشاط وشادابی رابیشترپیداکنند؟

     من معتقدم می شه عناصرهنری را درفیلم های پرنشاط خانوادگی هم به کارگرفت تافیلم وسریال جذاب باشه واشتیاق وانتظارلازم رابرای دنبال کردن فیلم وسریال درمخاطبان حفظ کنه.

      بنده خودم که اصلاًفیلم های غم انگیز،نه می بینم ونه کسی روبه دیدن این جورفیلماتشویق می کنم واگه بتونم افرادروراهنمایی می کنم که به امورشادترودرعین حال شرعی بپردازند.فیلم های مذهبی تاریخی،بسیارخوب ساخته می شن وهمین طوربعضی ازفیلم های خانوادگی هم بدنیستندولی درمجموع،نیازبه تغییرزاویه ی نگاه کارگردانانمون داریم.به امیداون روز.

قطع رابطه خداباحسود

ازامام صادق علیه السلام نقل شده که فرمود:خداوندبه موسی علیه السلام فرمود:

    ای فرزندعمران!به آنچه که من ازفضل خویش به مردمان عطانموده ام،حسدنورز!

وهرگزچشمانت رابه آن هاخیره نکن ونفست راتابع آن نگردان!

پس به درستی که حسدکننده،نسبت به نعمت من،خشمگین است.ومخالف قسمت

هایی است که من میان بندگانم تقسیم نموده ام.وهرکس چنین باشد،نه من

                          ازاوهستم ونه اوازمن است.

                         «یابن عمران!لاتحسُدَنَّ النّاسَ عَلَی ماآتَیتُهُم مِن فَضلِی،ولاتَمُدَّنَّ عَینَکَ إلَی ذَلِکَ،ولاتتبعهٌُ نَفسَکَ،فَإنَّ الحاسِدَسَاخِطٌ لِنِعمَتی،ضادٌّلِقسَمیَ الذی قَسَمتُ بینَ عِبَادی،ومَن یَکُ کَذلِکَ فَلَستُ مِنهُ ولَیسَ مِنّی»[کلیات احادیث قدسی(ترجمه الجواهرالسنیة فی الأحادیث القدسیة:شیخ حرعاملی):کریم فیضی:قم،قائم آل محمد،اول،1384،ص88و89]

      آری،حسد،آدمی راآن قدرازچشم خدامیندازه که خدایی که ازرگ گردن به آدمی نزدیک تره،رابطه اش راباحسود،انکارمی کنه.

       درحالی که حسادت،نه تنهاهیچ خیری به حسودنمی رسونه بلکه راه دریافت خیررابه روی حسودسدّمی کنه ومی بنده.چون موجی که ازروح حسوددرکل جهان هستی منتشرمی شه،هستی رابه واکنشِ متقابل به حسودوادارمی کنه وحسودراازمواهبِ هستی محروم می کنه.اماکسی که دستِ دهنده وقلبِ بخشنده داره،مواهب هستی رابه سوی خودمی کشونه وبرخوردارمی شه.

خداماروازشرحسدوحسادت وحسودان مصون نگه داره.

فدام می شی فدات بشم؟

یه بارتوتاکسی نشسته بودیم.راننده تاکسی ازیکی ازمسافرا-که باهاش آشنابود-پرسید:راستی،فلانی(اسم وفامیل کسی رابه زبان آورد)چی شد؟

مسافرگفت:عمرشاداد به شما.مرحوم شد.

راننده:بابا!اون اگه عمری داشت،به من نمی داد!دیگه عمرش تموم شده بوده.

این،واقعیتی است . واقعاً چه کسی است که عمرش رافدای کسی بکنه؟اگرهم کسی ادعامی کنه که:فدات بشم و...تعارفه.مگرکسانی که شورعشقی برترنسبت به هدفی برتروالهی داشته باشندکه فداکردنشون،اون هم درراه خداامکان پذیراست.مثل امام حسین وهمه ی شهیدان راه حق وفضیلت،که خودشون وزندگی شون رادرراه ارزش های برترفدامی کنندوالبته خودشون به حیاتی برتروزندگی ای فراترازدرک مازندگان می رسند که«عندربهم یرزقون ».