رمزتفاهم دانشجووروحانی

شبی یکی ازدوستانِ دانشجوونیزیکی ازدوستان روحانی،همزمان مهمون ماشدند.

      پس ازصرف شام وصحبت های مختلف،یک بحث علمی- مذهبی بین این دودوستم پیش اومدوبحث هاشون تاساعت 3بعد ازنصف شب به درازاکشید.ودرضمنِ بحث هابه خاطرعدم تفاهم وهمزبانی،نزدیک بودباهمدیگه دعواکنند.به ویژه که هیچکدام حاضربه دست برداشتن ازموضعشون نبودند.

    من دیدم این هااصلاًحرف همدیگه رانمی فهمند.یکی شون یه چیزی میگه که اون دیگه اصلاً برداشت دیگه ای می کنه وبرداشت خودش راعینِ منظورِاون یکی تلقی می کنه و رد می کنه.دیگری هم همین طور.

    احساس کردم که بایدبینشون میانجیگری کنم؛لذاحرفِ آن دو را به زبانِ هرکدومشون بیان کردم ومنظورهریک راتوضیح دادم .وقتی که منظورهمدیگه رافهمیدند،گفتند:اگه اینجوره که درسته وبالأخره،حرف همدیگه روقبول کردندوبه بحثشون خاتمه دادند.

    اون دوست دانشجومون،اصلاًمطالعات حوزوی نداشت.اون دوست روحانی مون هم هیچ مطالعاتی درزمینه علوم دانشگاهی نداشت؛ لذا هیچ ذهنیت مشترکی نداشتندکه بتوانندهمدیگه رودرک کنندوباهمدیگه ارتباط فکری پیداکنند؛ازاین روبه جای تفاهم،احساس تقابل داشتند،درحالی که دردل ، تفاهم داشتند.

     به نظربنده،یک روحانی بایدمطالعاتش به گونه ای باشه که بتونه ذهنیت دانشجورادرک کنه ویک دانشجونیزمطالعاتش به گونه ای باشه که بتونه ذهنیت روحانی رادرک کنه.دراین صورت می تونندباهمدیگه تفاهم متقابل داشته باشندودرعرصه اجتماع،همگرایی وهم افزایی داشته باشند.

    ارتباط دانشجوبامحیط حوزوی وروحانیون، وارتباط روحانی بامحیط دانشگاهی ودانشگاهیان،وتعامل فکری وفرهنگی بین آنان می تونه زمینه سازشناخت وهمزبانی وهمدلی باشه وباشعاروبخشنامه و...چنین اهدافی محقق نمی شه.

پرسشی دارم،زروشنفکرکشوربازپرس!    

      همواره درموردبرخی ازکسانی که به «روشنفکر»وحتی«روشنفکردینی»معروفند،سؤالی درذهنم مطرح شده که چرااینان-علیرغم اعتراض به آنچه که «نقض حقوق شهروندی درایران» می نامند-یک بارهم اعتراضی به «نقض حقوق شهروندان فلسطینی»نمی کنندوازاسرائیل انتقادنمی کنند؛یک بارازنقض حقوق بشردرآمریکاانتقادنمی کنند؛یک بارازاشغال عراق توسط آمریکاانتقادنکردند؛یک بارازاشغال افغانستان وکشتارآن همه بی گناه دراین کشورمسلمان توسط نظامیان آمریکاانتقادنمی کنند.

     این به اصطلاح روشنفکران،گویاکوهِ جنایت راوقتی توسط آمریکاواسرائیل صورت می گیرد،نمی بینند،ولی درایران،کوچک ترین حرکتی راباذره بین نگاهشان،بزرگ می بینندوبزرگ ترش می کنند.

     اگرواقعاًظلمی به کسی بشود،چه درایران وچه درکشورهای دیگر،درهرصورت،مردوداست،وتضییع حقوق هیچ انسانی درهیچ جای عالَم موردتأییدنیست،امابحث،درنگاه منصفانه ویکسان به مسائل وپدیده هاست که نبودِچنین نگاه متوازن ومتعادلی دربرخی ازروشنفکران،آدمی رابه این اندیشه رهنمون می شودکه چه بسامأموریتی ویژه ازسوی اسرائیل وآمریکابردوش اینان گذاشته شده که هرگونه اعتراضی ازسوی این روشنفکران موجب قطع مستمری آنان ازجانب صهیونیست هاوآمریکامی شود.بنابراین درآموزه های لیبرالی ودموکراسی گرایانه شان تردیدبه وجودمی آید که چه بسااینان می خواهندباابزاردموکراسیِ جهت دار،جاده صاف کنِ سلطه ی آمریکاشوندوگرنه چراخودآمریکابه آموزه های لیبرال مآبانه ی خودش هم پایبندنیست؟

شمشیرصاعقه برسینه رباخوار

       شخصی رامی شناختم که زندگی اش راباربا ونزول خواری اداره می کردوهرچه نصیحتش می کردند،گوشش بدهکارنبود.وزمانی،اتفاقاً دربیابانی بااوهم مسیرشدم وحدود10کیلومتربااوپیاده راه رفتم،هرچه نصیحتش کردم وازعذاب الهی ترسوندمش،وازپاداش الهی برای حلال خوری براش گفتم،به خرجش نرفت که نرفت؛چون غذای حرام که ازراه رباخواری درگوشت وپوست واستخوان وروحش نفوذکرده بود،نفس لوّامه ووجدانش راخاموش کرده بودوگوشش بدهکارحرف حق نبود.ودست ازرباخواری برنداشت.

     همون طورکه خداونددرقرآن فرموده:رباخواری،نوعی اعلام جنگ باخداست.

     عجیب است که این شخص حدود13سال قبل دروسط تابستان،دربیابانی داشته می رفته، ناگهان بدون هیچ علامتی ازبارانی بودن هوا، رعدوبرقی عجیب درآسمان برپا می شه وبارانی عجیب شروع به باریدن می کنه واین شخص که حدود50 سال سن داشت،ازشدت بارش،به یک چادربرزنتی عشایری پناه می بره ووسط پایه ی آهنی چادررامی گیره که داخل بشه ،رعدوبرقی چادررانشانه می ره ومی بینندکه این مرد،افتادودرجا جان به جان آفرین تسلیم کرد.بعدمی بینندکه خطوط سیاهی روی سینه اش مونده که اثرآن رعدوبرق بوده.بلافاصله بارون ازبارش می ایسته وانگارنه انگارکه هوابارونی بوده باشه،فضابه حالت عادیِ قبل ازبارش،برمی گرده.

    آری،خداباکسانی که اینجوری باهاش اعلام جنک کرده باشند،برخوردمی کنه،وچه بسامستقیماًدست ردبه سینه شون می زنه؛دست ردی که منجربه مرگ  ناگهانی شون می شه.

شبکه ی ماهواره ای فریب غریب       

یکی ازشبکه های ماهواره ای فارسی زبانِ مبلّغِ اندیشه های وهابیت- که ازقرارمعلوم،چندسالی است فعالیت دارد-شیوه ی بسیارمرموزی رادرنحوه ی فعالیتش به کارگرفته که بسیاردلنشین جلوه می کندولی بسیارخطرناک است؛مثل مارسمّیِ خوش خط وخال .

      شیوه ی کاراین شبکه به این صورت است که باسعه ی صدرفراوان وبااحترام وصمیمیت بامخاطبان وحتی دشمنانش برخوردمی کندوهمین رویّه باعث می شودکه زمینه ی پذیرش مباحثشان درذهن ودل مخاطبانِ نه چندان فرهیخته وگاه تاحدودِ زیادی فرهیخته(به معنای باسواددرحدفوق لیسانس)فراهم شود.

      بااین ترفندِدلفریبانه،بسیاری ازاعتقادات وهابیت راباظاهری معقول ودرقالب استدلال هایی جذاب ارائه می دهند،درحالی که انسانِ محقق ، بابررسی های کارشناسی ومطالعات تاریخی مذهبی،متوجه می شودکه شیطنتِ بسیارمرموزی دربطنِ استدلال های به ظاهرمقبولشان نهفته که زیرکی وفراست بسیاربالایی برای درک این سمِّ مهلکِ درونیِ مخفی دراستدلالهایشان لازم است.

      یکی ازشگردهای دیگرشان اظهارمحبتِ شدیدبه اهل بیت علیهم السلام وقرآن کریم است که برای شیعیان هم بسیارهم دلربا است والبته گاهی دشمنی شدیدشان بااهل بیت علیهم السلام به طرزغیرمنتظره ای ناخودآگاه برزبانشان جاری می شودکه فوراًبه گونه ای به اصطلاح باگفتن یک جمله یا«کلمه»ای رفواش می کنند.

      یکی ازجوانان منطقه ی ماهم دردام استدلالات به ظاهرمعقول ودرباطن،معلولشان افتاده بودوبراساسِ مباحث مطرح شده درآن شبکه،بامن شروع به بحث وجدل کردکه باطرح مباحث منطقی،ونیزنشان دادن اشکالات ظریف وعقلیِ بحث هایش،قانعش کردم وآن گاه به نیِات پلیدوشیوه های مرموزشان پی بردوخودراازتله ی این شبکه فریب،خارج کرد.

      یکی ازجوانان دیگرکه تحت تأثیراین شبکه قرارگرفته بود،به من زنگ زدودیدم که علمای شیعه رابه بادانتقادگرفته است که چراجواب شبهاتم رابه طورمفصل نمی دهند؟

      گفتم:اولاً وقتی که سراغ این شبکه ماهواره ای می رفتی،مگه باعلمای شیعه مشورت کردی که حالاداری اونارومقصرمی دونی؟خودت،خودتادرمعرض شبهه ناک شدن قرارداده ای،اول،خودت مقصری.بعدش هم خودت بایدتلاش کنی شبهاتی راکه دردلت به وجودآمده،برطرف کنی.البته علمای شیعه هم موظفندشبهات دینی رابرطرف کنند.

ای قلم هابشتابید!

ای قلم هابشتابیدوآنچه رادرسینه دارید،رازهاتان رابرملاکنیدوبرآن باشیدکه عشق ازقلم های شماتراوش کند.ابرهای کدورت ودلتنگی راازآسمان دل خودبرانید؛سایه ی یأس وافسردگی راازکمینِ دلهاتان بردارید؛ایمنی ازآفات روحی راسرلوحه ی برنامه های خودقراردهیدونهایت مراقبت رابکنیدکه به زخارف وآلودگی های  ناپسندِدنیویِ آلوده نشوید؛آزادانه بربلندای قله های معناپروازکنیدوسبکبالانه عرصه های رنگارنگ ودلنشین معنارابکاویدوبه شکارمعناهاهمت کنید.